Little G Weevil (Hun) tiltle: If I May music: Blues release date: july 28, 2023 promotion: Blind Raccoon (Betsy Brown) info artist: Little G Weevil © Rootsville 2023

Little G Weevil groeide op in Boedapest, Hongarije, waar hij in 1996 zijn eerste band oprichtte en door Europa toerde voordat hij in 2004 naar de VS verhuisde. Hij bracht tijd door in Birmingham, AL en Memphis, TN en verzekerde zich van een vast optreden in Beale Street in Memphis. In 2005 maakte hij zijn eerste solo-opnames in de studio van Charlie Wood in Memphis, maar drie van de vier nummers gingen verloren. Het enige overgebleven nummer "Hey Jody" miste de baslijn, die later werd toegevoegd door Csaba Pengo. "Hey Jody" werd uiteindelijk uitgebracht als de intro van Gee's debuut soloalbum Southern Experience in 2008. In 2009 verhuisde Gee naar Atlanta, GA, waar hij samenwerkte met legendarische lokale muzikanten voor zijn tweede album, The Teaser. De begeleidingsploeg van oude heavy hitters (John McKnight, Bill Burke, Bob Page en Maurice Nazzaro) toerde met iconen als John Lee Hooker en Chuck Berry.

De plaat werd in december 2011 uitgebracht en kreeg lovende kritieken; gerangschikt als een van de beste bluesalbums van het jaar door Mojo en stond bovenaan de Franse blueskaart. In 2013 behaalde Little G de eerste plaats in de categorie solo/duo in de International Blues Challenge (Memphis, TN), waar hij ook werd uitgeroepen tot "Beste Gitarist" in zijn categorie. In hetzelfde jaar bracht hij zijn eerste volledige akoestische album uit, Moving (VizzTone Label Group). Het tijdschrift Mojo rangschikte het nummer 3 "Best Blues Album of the Year" en het werd genomineerd voor een Blues Blast Music Award "Acoustic Album of the Year". In 2014 werd Gee genomineerd voor een Blues Music Award "Acoustic Artist of the Year." In hetzelfde jaar werd hij uitgenodigd om lid te worden van de jury van de 5e serie van X-Factor (Hongarije), de populaire franchise voor talentenjachten op televisie. In 2016 ontving zijn vierde album, Three Chords Too Many, een Independent Blues Music Award-nominatie als "Best Acoustic Blues Album of Year".

Oost-Europa heeft een legioen blues- en rootsmuziekfans en een van hun favoriete artiesten die de fakkel van de traditionele blues dragen, is de Hongaarse bluesman Little G Weevil. De singer/songwriter/gitarist maakte vele lange pelgrimstochten naar Amerika om te studeren en zich onder te dompelen in de kunstvorm aan de bron in Atlanta, St. Louis en Memphis, waar hij werkte als afwasmachine in een club aan Beale Street om er dichtbij te zijn. naar de actie. Little G won de International Blues Challenge in 2013 als solo-act, toerde internationaal en nam acht albums op voordat de pandemie stopte.

Een harder werkende muzikant vinden dan Little G zou moeilijk zijn. In de zomer van 2023 keert hij terug met het nieuwe studioalbum, If I May, een verzameling van tien originele composities die het hele scala aan blues-, jazz-, swing- en ragtime-stijlen bestrijken. Zijn toewijding aan authenticiteit gaat gepaard met zijn voorliefde voor creatieve lyriek die actuele onderwerpen en modern jargon presenteert in tijdloze muzikale vormen. Tijdens de sessies in Sounday Studio in Boedapest, Hongarije, wordt Little G vergezeld door het behendige kwartet van drummer Tom Kiss, pianoman Mr. Jambalaya, Csaba Pengo op contrabas en K.C. Brown op mondharmonica, met producer/engineer Gabor Vastag die voor de goede orde in de back-up vocals gooit. Het openingsnummer, "Yoga Girl (Hold Me Close)", vliegt de poort uit als een Luther Allison Chicago Blues-rocker. In zijn reflectie op de actualiteit, 'Spy Balloon Blues', speelt Mr. Jambalaya de rol van Professor Langhaar terwijl Kiss een losse, swingende New Orleans parade-beat uitrolt. Little G zoekt verlossing op de rommelende blues "One Last Time", terwijl hij zijn zaak bepleit op zijn gruizige leadgitaar. Hij werkt het oude "You Done Me Wrong" -vignet bij in "Scam Me, Scam Me Not", terwijl hij een sluwe vrouw waarschuwt die zijn hart probeert te stelen.

De dosis rechttoe rechtaan blues "Doctor Hay" vindt hem tekeer gaan tegen het advies om zijn wilde leven te beteugelen en gezond te worden. Hij geeft een stem aan degenen die in opstand zouden komen tegen hun onderdrukkers op de kloppende Safari-blues "Tribal Affairs", een suggestieve mix van Hill Country, Mali en Delta-trance-esthetiek. De kruipende rhumba van Basin Street, 'Gold Mine', klaagt over de benarde situatie van Afrikaanse arbeiders, die zwoegen voor de schat van de blanke man, en hij hekelt het moderne onderwijs in het internettijdperk met de tweetaktstamper, 'Tingalingaling (Everybody's Qualified) ', met de tong stevig in de wang. De berisping gaat verder vanaf Little G in de rollende slow blues "We Don't Learn Much", waarin hij zijn angsten voor onze wereld uitdrukt. Voordat alles in de afgrond stort, beëindigt Little G de set door een richtsnoer van Chess Records-legende Willie Dixon te volgen en een meerstappenplan af te leveren in "I Know Many Ways To Prove My Love", terwijl de band een sijpelende blues speelt die kookt een overtuigend liefdesdrankje. Met oprechtheid en toewijding geeft Little G Weevil ons nog een reden om in de blues te geloven.

tracks:

01. Yoga Girl (Hold Me Close)
02. Spy Balloon Blues
03. One Last Time
04. Scam Me, Scam Me Not
05. Doctor Hay
06. Tribal Affairs
07. Gold Mine
08. Tingalingaling (Everybody's Qualified)
09. We Don't Learn Much
10. I Know Many Ways to Prove My Love